INSPIRATIE
'Sweet Dreams'
Ik sta er altijd van te kijken hoe anders mensen naar de wereld kunnen kijken. Dat is een van de dingen die ik zo mooi vind aan kunst: iedereen ziet iets anders; een kunstwerk bestaat alleen in de wisselwerking tussen het kunstwerk en jou, de kijker. Neem het roodborstje: de een ziet misschien een schattig vogeltje, en de ander ziet misschien een bericht van een overleden geliefde.
Wat zie je als je naar dit schilderij kijkt dat "Sweet Dreams" heet? Is dit een vriendelijke of een gevaarlijke wolf? Op het eerste gezicht schrik je misschien als je een wolf ziet die een slapend meisje likt, alsof ze wordt opgegeten, een variatie op het sprookje van Roodkapje.
Maar aan de andere kant is deze scène met het meisje, het roodborstje en de teddybeer ook vredig. Ik wilde deze scène schilderen om onze relatie met de natuur en wilde dieren om ons heen te onderzoeken; als deze scène je bang maakt, dan zegt dat iets over hoe je de natuurlijke wereld bekijkt, en in dit geval de wolf. Ik denk dat de meesten van ons geleerd hebben om bang te zijn. Dit is dus mijn sprookje: "Lang, lang geleden, toen de wereld nog jong was en de mensen en dieren nog met elkaar konden praten... toen wolven nog deel uitmaakten van onze familie, onze familieruimte bewaakten en voor onze kinderen zorgden..." zou dat niet mooi zijn :-)
'Bezoek'
'Bezoek' of 'The Visitor' is een van mijn grotere schilderijen (150 x 120 cm), en een van mijn favorieten; Toen ik op een kruispunt stond in mijn leven en besloot welke richting mijn leven op zou gaan, had ik een zeer levendige droom van een wolf. Ik dacht dat ik wakker werd en zag een wolf rustig in de hoek van mijn slaapkamer zitten. Ik schrok ervan en aanvankelijk was ik bang, maar toen voelde ik dat de wolf geen kwaad in de zin had en alleen maar op bezoek kwam en me vriendelijk aankeek. Nu, jaren later, besloot ik dit beeld dat ik zag te schilderen en begon ik onderzoek te doen naar de symboliek van de eenzame wolf. Tot mijn verrukking las ik dat een van de betekenissen van de eenzame wolf is dat je je eigen pad moet kiezen, en dat het oké is om alleen te zijn. Verder vertelt dit schilderij ook het verhaal van de balans tussen licht en duisternis. Als je naar dit schilderij kijkt, staan er twee wolven afgebeeld - de echte, en de schaduwwolf... Je hebt misschien gehoord van het oude Indianen verhaal over twee vechtende wolven - de witte of 'goede' wolf en de zwarte of slechte Wolf. Een kind vraagt zijn vader welke wolf het gevecht zal winnen, en het meest voorkomende antwoord is: "de wolf die jij voedt, zal winnen". Dit impliceert dat als je het 'goede' in jezelf voedt, het zal winnen. Maar ik ontdekte dat dit niet het echte antwoord in het verhaal is. Het antwoord is dat je ze allebei precies goed moet voeden - zoveel als ze allebei nodig hebben - en dan zullen beide wolven winnen. Het betekent dat als je je alleen maar concentreert op het goede in jezelf of het ‘voedt’, de schaduw van die ‘goede’ wolf nog groter wordt, met als gevolg dat er onverwacht negatief of slecht gedrag naar boven komt. Een voorbeeld hiervan zijn bijvoorbeeld de verhalen die we allemaal kennen over goeroes die hun volgers misbruiken etc. Dus vergeet niet om wat schaduwwerk te doen, wat plezier te hebben en af en toe kattenkwaad uit te halen ;-).
Inspiratie voor 'Vanuit de schaduw naar het licht'
Dit grote schilderij beeldt het verhaal uit van het edelhert en de ekster; het hert is lange tijd het symbool geweest van het contact met de hemel via zijn gewei. Veel oude culturen vereerden het hert als iets goddelijks. Voor de oude Kelten had het bijvoorbeeld een bijzondere mystieke energie die inherent was aan de natuur. De oude Kelten observeerden niet alleen de natuur, ze maakten er deel van uit. Dit betekent dat ze eerbied koesterden voor elk aspect van de aarde. Ze eerden alle wezens omdat ze geloofden dat elk wezen een geest en bewustzijn bezit - dit resoneert zeker met mij en met hoe ik de wereld ervaar. Van alle geliefde wezens in het bos was het hert een belangrijk symbool van macht, magie en transformatie. De spirituele symboliek van de ekster wordt vaak geassocieerd met moed, geluk en verandering. Ze zijn zwart en wit en symboliseren de balans tussen licht en duisternis, Yin en Yang. Op dit schilderij moedigen het hert en de ekster ons aan om onze eigen schaduwen en duisternis te verkennen, om ons licht te vinden. Zonder duisternis kan er geen licht zijn... de wereld is niet zwart en wit, laten we proberen te zoeken naar de grijzen, of nog beter... de kleuren.
VERKOCHT
Inspiratie voor 'Open Arms' en 'Hier en Nu'
'Open Armen' en 'Hier en Nu' zijn geboren toen ik nog in mijn
zakelijke carrière zat, haastig naar kantoor reed nadat ik mijn zoon had afgezet bij de kinderopvang en vaak in de file belandde... waar ik dan verlangde naar een leven vol vrijheid, dat meer in balans was met mijn gezin, passies en de natuur. Waar ik kon beslissen hoe ik mijn tijd zou besteden. En zo vaak als ik me in mijn auto gestrest voelde over de talloze dingen die ik die dag moest doen, zag ik een aalscholver als een standbeeld op de lantaarnpalen naast de snelweg staan en zijn vleugels spreiden om te drogen. Ik hou zo veel van dit beeld, alsof de tijd stil staat, en het bracht me meteen terug in het hier en nu, genietend van de cadeautjes van de natuur... Hoe grijs of industrieel onze omgeving soms ook kan zijn - deze vogels herinneren me altijd aan de natuur en vrijheid.
'Wake Up'
'Wake Up' is een schilderij van een levendige droom die ik ooit had: ik stond in een prachtige zonnige weide toen ik plotseling het meest prachtige gouden paard zag. Omdat het paard in volle vrijheid en vaart galoppeerde, was ik nog meer onder de indruk van zijn schoonheid en kracht. Maar plotseling begon het paard naar mij toe te galopperen en ik was bang dat het mij zou gaan vertrappen, dus draaide ik mij om en probeerde zo snel mogelijk weg te rennen. Terwijl ik voor mijn leven rende, stuitte ik plotseling op een rivier, en toen het paard op het punt stond mij te vertrappen…. stopte het. Ik kon de krachtige ademhaling op mijn gezicht voelen en had zo veel ontzag voor dit krachtige prachtige paard - en toen werd ik wakker. De boodschap die het paard mij gaf was dat het mij aanspoorde om wakker te worden – niet uit de droom, maar uit mijn angsten, en mijn kracht en licht te bezitten. Iets dat ik in een gedicht las, beschrijft deze boodschap heel goed: 'Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn. Onze diepste angst is dat we onmetelijk krachtig zijn. Het is ons licht, en niet onze duisternis, dat ons het meest beangstigt.' - Marianne Williamson